Bebeğim ilk dönüşünü biraz acılı olarak, maalesef bensiz yaptı. Ağladığı anlar - biraz acı için çok şiddetli idi -
Üzüntü bazen tarifle anlatılamıyor.
Birtanemi koltuğun üstüne bırakıp mutfaktan su içmeye gittiğim sırada , onu yastıkla desteklememe rağmen, nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde koltuktan düştü. Onu düşerken gördüm ama yetişemedim. Şimdiye kadar gözyaşını hiç görmediğim meleğimin ilk defa gözünden yaş geldi. Onun göz yaşı için benim hissettiklerimi anlatamam.
Neyse ki doktor kontrolünde bir şey çıkmadı.Bebeğim doktorda gülücükler sacıyordu.Neredeyse bütün geceyi uyumadan geçirdim.
Umarım hayat ona hep güzel yüzünü gösterir.Bana da onun gülen yüzünü.
Benim bebeğimi, melekler korudu... herkesin bebeğini melekler korusun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder